شبی دیگر بی تو....

باز قلم بر دست میگیرم..باز مینویسم..نه برای خودم...برای یک عزیز..برای یه دوست...برای یه مهربون..برای کسی که سالهاست در قلبم عشقمو پرورش دادم..کسی که به زودی باز میاد پیشم ...کسی که من باید فقط و فقط در سال چتد روز ببینمش....کسی که با عشقش منو دیونه خودش کرده ...یادم ۶ سال پیش بود که با یه نگا عاشقش شدم...اون وقتها من سنی نداشتم ولی عشق در من به وجود امد...عشقی که به پاک بودنش قسم می خورم...ولی نمیدونم چرا ما..ما که با تمام وجود همدیگرو می پرستیم باید از هم دور باشیم...فقط صدای همو بشنویم...دلم گرفته است...میخاهم بگریم اما اشک به میهمانی چشمانم نمی آید.می خام فریاد بزنم ولی نمیتونم...میخوام تو آغوش عشقم باشم ولی نمی تونم...خدایا گناه من چی بده که باید اینتوری شکنجه بشم....میدونم..گناه من..گناه من عشقم بوده..گناه من این بوده که عاشقم..گناه من بی گناهیم....تنم خسته و روحم رنجور شده و میخواهم از این همه ناراحتی بگریزم ...اما پاهایم هم یاریم نمیکنن...مثل  پرنده ایی در قفس زندانی گشته ام...پرنده ای که خیلی تنهاست...پرنده ای که یارش پشت پنجره نشسته و صداش میکنه..ولی نمیتونن با هم باشن...از این همه تکرار خسته شده ام , چقدر دلم میخواهد طعم واقعی زندگی را بچشم..طعم عشق را از نزدیک احساس کنم...چقدر دلم میخواهد مثل قدیم با  هم بودیم....کاش قدر لحظه هامونو می دونستیم...کاش وقتی که در کنارم بودی معنای عشق رو بهت ثابت میکرم..اما افسوس که قدر لحظه هارو ندونستم....چقدر دلم میخواهد مثل قدیم کلمه ی دوستت دارم را هر روز از زبانت بشنوم..نمیگم که الان این طور نیست ولی.....!!! فاصله یه حرف سادست بین بودن و نبودن....این حرف سیاوش..ولی برداشت من ازش این بود....چون درد عشقم همین بود...نمیشه از تو برید نمیشه از تو گذشت...چون برای من بهترین بودی و هستی و خواهی بود...امروز دلم از روزای پیش خیلی بشتر برات تنگ شده ...خدایا کمکم کن...کمکم کن تا عشقمو که سالهاست در دل نگه داشتم پورش دهم...دلی که به خودت قسم پاکیش برات ثابت شده...در میان من و تو فاصله هاست...دلم گرفته...دلم خیلی  گرفته....واسه خودم دارم میگم. میخوام این دلگرفتگیه عمیق اینجا بمونه....میخوام همیشه تورو ببینم..چون عاشقتم..ولی من عشق رو قبول ندارم..چون این عشقی که ما تو زبونمون مبچرخونیم اونی نیست که واقعا وجود داره..عشق ۳ حرف ع ش ق ...ولی عشق واقعی یک دنیاست...نه خیلی بیشتر از این حرفاست....وقتی آموزگار گفت عشق چند بخشه یه بار دستم رو از بالا به پایین آوردم و گفتم یک بخش ولی وقتی تو رو   شناختم فهمیدم عشق سه بخشه : عطش تو را دیدن .. شوق با تو بودن و اندوه بی تو بودن....عزیز راه دورم دوستت دارم...منتظرت میمونم تا که بیای......!!!
دوست دار تو امیر