غــــــــــرور عشق

کاش از عشق تو می مردم ، کاش می مردم و دیگر کسی نگاه عاشقانه ای

 به من نمی کرد… دیگر نمیخواهم کلمه دوستت دارم را از کسی به جز تو

بشنوم ، دوست دارم تنها تو مرا دوست داشته باشی… کسی به جز تو لایق

 من نیست ، من تنها میتوانم با تو زنده بمانم… دیگر نمیخواهم چشمی به

من با احساس عاشقانه نگاه کند !… من نمیخواهم جز تو به کسی نگاه

بیندازم و عشق بورزم….! کاش از عشق تو می مردم ، کاش می مردم تا با

دلی عاشق ، آن هم عاشق تو از دنیا بروم…!

اگه روزی دل من به جز تو عاشق کسی دیگر شد آن زمان بدان که دیگر پایان

زندگی من است و پایان داستان عشق…!

کلمه دوستت دارم که از زبان من بلند می شود تنها برای تو است … من به

جز تو به کسی دیگر این کلمه را نخواهم گفت ، بگذار حسرت کلمه دوستت

دارم از طرف من در دل همگان بماند ، تا همه بفهمند من تنها عاشق تو می

باشم…!

بگذار همه حسرت مرا بکشند ، و تو نیز در مقابل حسرت دیگران به من افتخار

 کن! افتخار کن چنین عشق و همدمی نصیبت شده است ، عشقی که تا ابد

 خواهد ماند…

من مغرور شده ام ، مغرور عشقی که به تو می ورزم شده ام، غرور من به

خاطر عشق بیش از حد نسبت به تو می باشد … غروری که پایانش رنگ آغاز

زندگی است…

آهای عزیز من  به عشق من افتخار کن ،چون که میان این همه

عاشقانی که من دارم تو را برای همدم و عشق زندگی ام انتخاب کرده ام

چون تو لایق آن هستی…!

کاش یه ذره از این غرور عشق تو وجود ما عاشقها بود!