چقدر سخته تو چشای کسی که تمام عشقت رو ازت دزدید وبه جاش یه زخم همیشگی رو قلبت هدیه داد.زل بزنیو به جای که لبریز، کینه و نفرتشی حس کنی که هنوزم دوسش داری .
چقدر سخته دلت بخواد سرتو باز به دیواری تکیه بدی که یه بار زیر آوارغرورش همه وجودت لحه شد
چقدر سخته تو خیالت ساعتها باهش حرف بزنی اما وقتی دیدیش هیچیزی جز سلام نتونی بگی
چقدر سخته وقتی پشتت بهشه دونه های اشک گونه هاتو خیس کنه اما مجبور بشی بخندی تا نفهمه که هنوزم دوسش داری
چقدر سخته گل آرزوهاتو توباغ دیگی ببینی وهزار بار تو خودت بشکنی واون وقت آروم زیر لب بگی ،
گل من باغچه ی نو مبارک