فراموشم مکون

 باخودم فکر می کردم که فراموشم کرده ای؛

باخودم فکر می کردم که مرا ، دلم را عشقم را به بازی گرفته ای

خیال می کردم راهی که برایت پیموده ام خیالی بیش نبوده و تنها تو را در وجود خیال پرورم پرورانده ام

ای کاش ندیده بودمت ، کاش احساست نکرده بودم  ای کاش در قلبم جای نمیگرفتی و ای کاش دلم را به دست نسیم نسپرده بودم

هر طلوع احساسم را لبریز کردم ، خیال داشتم که شایدقطره ای از این دریای احساسم تو را بارانی کند.

کاش خیالت با خیالم پیوند نمی خورد...

حال که این اشارت کردی ، عشقم را جدی گرفتی

می دانم که حرفم را گوش می دهی ، هر جا که هستی ؛ دلت این دلواره های دلم را می بیند.

پس گوش کن !!!!!!!

منتظرت خواهم ماند تا وقتی که بیایی

تا وقتی که قلب مرا از حضورت لبریز کنی

من برای همیشه منتظرم تا ابدیت برایت...

و بدان که تو تنها دلیل وجود منی.تنها دلیل برای این زنده بودنم. برای همیشه زندگی کن چرا که یادت پاینده است در قلبم, ای که برای همیشه منتظرت هستم.امید دارم که روزی قدم بگذاری در این حرم سرای دلم . جایی که محمل تمنای توست. ای که همیشه در قلب منی اینرا می گویم که بدانی دوستت دارم بدان و که همیشه عاشقت می مانم.

فاش می گویم واز گفـته خود دلشادم

بنده عشـقـم و از هـردو جهـان آزادم

بدان که این نغمه های پر احساسم تحفه عشقیست که تو برایم رقم زدی و این چشمه ای که هر آینه می جوشد از عشق تو اینگونه سرمست است.

تو برای همیشه زندگی کن و من برای همیشه تو را در خاطرم انتظار می کشم . من یک منتظر ابدی تنها به علت توست که اینگونه در این تنگنای وجودم اسیرم.

می دانم که روزی می آیی...

(کاش روزها همه از آن من بود. اما افسوس......)

عشق را دربستوی خانه نهان باید کرد

او که شبا هنگام به دیدن نور آمده برای کشتن چراغ آمده

چراغ را در بستوی خانه نهان باید کرد

عزیز راه دورم دوستت دارم