عزیز دلم سمیه!

 عزیز دلم سمیه!

بی تو دلم تاریک و سرده سمیه

بی تو دلم خون و غریبه سمیه

هوای دلم بی تو گرفته و پر از درده سمیه

هوای چشمانم خیس و خسته شده سمیه

دوری تو برایم عذاب شده سمیه

دیدن تو برایم آروزی بزرگی شده سمیه

خانه دلم ویرانه و سوخته شده سمیه

حضور تو دلم را بهاری و پر از عشق میکنه سمیه

دست من آروزی گرفتن دست تو را داره سمیه

لب من آروزی بوسه بر لب تو را داره سمیه

آغوش من التماس آغوش تو را میکنه سمیه

چشم من آروزی نگاه و دیدن چشمان تو را داره سمیه

کاش یک روز فرا برسه که دوباره با هم پرواز کنیم سمیه

پرواز به سوی باغ خاطره ها کنیم سمیه

کاش دوباره یه روز فرا برسه که سرم رو بر
 
روی شانه هایت بگذارم سمیه و تا میتوانم زار و زار
 
گریه کنم و با فریاد بگم خیلی دوستت دارم سمیه

کاش میتوا نستم دستتو بگیرم ، سرم رو بر روی شانه هایت
 
بگذارم ، عطر نفساتو تو وجودم حس کنم دوباره و
 
بازباهمان اراده قوی و پر از عشقم بگم که عاشقتم سمیه!

کاش میتونستم برم به همون باغ خاطره ها که یه روز با هم
 
رفتیم ولی نمیتوانم ، چون تا بروم و ببینم تو پیشم نیستی
 
همون جا مثل دیوونه ها میزنم زیر گریه و فریاد میزنم

کجایییییییییی سمیه!

کجایی ؟ دلم هواتو کرده! لبم صدات کرده ! چشمم خیسم

نگاه به عکست کرده سمیه!میدونستی عزیز دلمی سمیه؟
 
میدونستی تموم وجودمی سمیه؟
 
می دونستی زندگی و عشقمی سمیه؟

میدونستی خیلی میخوامت سمیه؟ میدونستی دوری تو برام سخته
 
سمیه؟.. اصلا میدونی که من دیووانه تو هستم سمیه؟

منتظرم ، بیا ، با همان قلب پر از عشق و با همان طلوعی که در

 اولین سحرگاه عاشقی ام در زندگی ام داشتی دوباره طلوع کن ،
 
اما اینبار در دشتی که همیشه در کنار هم باشیم سمیه!