اسمت را

اسمت را

نام مقدس تو را هیچگاه در دفتر عشقم نمی نویسم ،
 
چون که نمیخواهم روزی آن نام مقدست خط بخورد

نام مقدس تو را هیچگاه بر روی آسمان قلبم نمی نویسم ،

چون که می ترسم گناهی کنم و قلب بی ارزشم همراه با نام زیبایت سیاه شود

نام مقدس تو را بر روی هیچ کاغذ و قابی نمی نویسم

چون میترسم روزی آن کاغذ و قاب بسوزد و نام تو نیز از بین برود

اسم زیبایت را هیچگاه بر روی ساحل دریای قلبم نمینویسم ،
 
چون امواج دریای دلم آن را از بین می برند

اسم زیبایت را هیچگاه بر روی گلی نمی نویسم ،

چون روزی آن گل پژمرده می شود و نامت نیز از بین می رود

نام زیبایت را هیچگاه بر روی مهتاب آسمان شبم نمی نویسم
 
چون سحرگاه دیگر نامی از تو نیست

حتی نام مقدس تو را هیچگاه درون قلبم نمی نویسم
 
چون زمان مرگم نام تو نیز از خاطره های این دنیا و زندگی فراموش خواهد شد

نام تو را باید حس کرد ، و از تمام وجود آن را درک کرد

نام مقدس تو نوشتنی نیست اگر هم روزی بخواهد جایی نوشته شود ،
 
باید آن را همراه با نام مقدس خدا در کتاب آسمانی نوشت

تو و نام مقدست والاتر از این است که نوشته شود ،

و این نام ارزشش آنقدر زیاد است که نباید بر زبان هیچ کس جاری شود

هنگامی که میخواهم نام تو را بر زبان بیاورم ،

وضو میگیرم و بر خانه قلبت سجده میکنم و آنگاه با احساسی پر از عشق و دوست
 
داشتن و از تمام وجودم آن را به زبان می آورم