باران

باران

ای باران ببار که دلم هوای یارم را کرده است

ای باران قطره هایت مرا به یاد اشکهای یارم می اندازد

ای باران هوایت مرا یاد هوای دیدن عشقم می اندازد

ای باران صدایت مرا به یاد صدای درد و دلهای یارم می اندازد

ای باران حضورت مرا به یاد حضور یارم در آغوشم می اندازد

ای باران نوای دلنشین تو مرا به یاد حرفهای زیبا و درد و دلهای عاشقانه
 
با یارم می اندازد باران ببار و مرا آرام کن ، ببار تا چشمهایم نیز همراه با تو ببارند

باران ببار تا من با جامه ای گرم در زیر قطره هایت به یاد یارم قدم بزنم

میخواهم به زندگی ام به عشقم ، به لحظه هایی که با یارم می باشم در

زیر قطره هایت فکر کنم… شاید در این لحظه هایی که در حال و هوای بارانی
 
می باشم قطره ای از اشکهای یارم نیز بر روی گونه هایم احساس کنم…
 
آسمان با گونه ای خیس میخواهد دلش را خالی کند ،

 مانند من که میخواهم با گریه همراه با آسمان دلم را خالی خالی کنم

ای باران ببار تا من نیز مانند تو ببارم …
 
بغض آسمان که شکسته شود بغض من نیز همراه با آسمان شکسته خواهد شد …
 
بغض دوری از یارم و بغض لحظه هایی که با یارم و عشقم در زیر باران قدم میزدیم !
 
باران ببار که دلم هوای یارم کرده است ای باران وقتی میباری دیگر سردی آن قطره
 
هایت را احساس نمیکنم ، در آن زمان گرمی دستهایی را احساس میکنم که یک روز
 
دستهای سرد مرا گرفته بود و در زیر قطره هایت قدم میزدیم…
 
ای باران وقتی میباری دیگر آن لحظه های سرد و پر از غم و غصه را احساس

نمیکنم ، چون آن طراوت و تازگی ات و آن عطر دلنشینت
 
مرا به حال و هوای یارم  میبرد ای باران مرا آرام کن …

قطره هایت از سوی ابرهایی می آید که بغض دیرینه ای دارند

قطره هایت به پاکی اشکهای یارم هستند ،

عطرت به خوشی و دلنشینی عطر پیراهن یارم می باشد، گرمی حضورت مانند گرمی
 
حضور یارم در آغوشم می باشد ، لطافتت به نرمی بدن یارم می باشد ،
 
نوایت به زیبایی حرفهای یارم می باشد ،

هوایت مرا به حال و هوای زمانی می برد که با یارم می باشم…
 
ببار ببار ببار ، با آن قطره هایت بر گونه های من ببار ،
 
و گونه های خیس مرا خیستر کن ببار تا شاید من در زیر قطره هایت

و این آسمان غم گرفته به خوابی روم
 
که شاید در آن خواب حضور یارم را احساس کنم